Ei lita bok med poesi får oss kanskje til å stoppe opp og tenke over kven vi er. Er det ei bakside av vårt individualistiske samfunn? Herjer eit «vestleg jag», sosiale medier og forventninger med oss? Kva når sjølvbilete sprekk, blir knust? Kven er eg då? Kan omsorgen og verdiane som våre medmenneske representerer løfte oss ut av einsemd, vanskar og kriser i livet? Kriser er ikkje berre negative, men kan gje nye perspektiv på oss sjølv og vår «neste». I djupe sår kan nytt liv veksa fram.